Resuscytacja Krążeniowo Oddechowa to szereg czynności mających na celu podtrzymanie i przywrócenie podstawowych funkcji życiowych w przypadku "Nagłego Zatrzymania Krążenia". U osób dorosłych, NZK jest głównie spowodowane przyczynami kardiologicznymi (choroby układu sercowo-naczyniowego). Wskutek zaburzeń rytmu serca, a dalej jego zatrzymania, dochodzi do utraty przytomności i najczęściej zatrzymania oddechu. Aby podjąć RKO, należy najpierw wykonać szereg czynności opisanych we wcześniejszych rozdziałach. Pamiętaj!!! Jeżeli osoba poszkodowana jest nieprzytomna i nie oddycha należy wezwać pomoc i bezwzględnie rozpocząć resuscytację. Jeśli dostępne jest AED, należy po nie kogoś wysłać, lub iść samemu.
RKO zaczynamy od ułożenia poszkodowanego na plecach, na twardej, równej powierzchni. Należy odsłonić klatkę piersiową, aby nie uciskać przez suwak, guzik, medalik, itp... Klęknij z boku poszkodowanego na wysokości jego klatki piersiowej.

OSOBY DOROSŁE

Uciśnięcia klatki piersiowej

Połóż nasadę jednej dłoni po środku klatki poszkodowanego. Drugą dłoń połóż na pierwszej i spleć palce. Uciski powinny być wykonywane samą nasadą, a nie całą dłonią. Wyprostuj ręce w łokciach i "zablokuj je" by się nie uginały. Pomiędzy Twoimi rękoma a klatką poszkodowanego powinien być kąt prosty, a ciężar Twojego tułowia ma być przekazywany przez barki. Rozpocznij uciskanie na głębokość 5-6 cm w tempie 110 - 120 / min. Pamiętaj, aby po każdym uciśnięciu pozwolić klatce rozprężyć się (powrócić do pozycji wyjściowej), ale nie odrywaj rąk od klatki. Wykonaj 30 uciśnięć!!!

Oddechy ratownicze

Po wykonaniu 30 uciśnięć, przechodzimy do wykonania 2 oddechów ratowniczych. Nie zmieniając swojej pozycji względem osoby poszkodowanej, należy udrożnić drogi oddechowe rękoczynem czoło - żuchwa. Następnie, dwoma palcami ręki trzymającej czoło, należy ścisnąć nozdrza, aby wdmuchiwane powietrze nie uciekało nosem. Ze względów bezpieczeństwa przy tej metodzie najlepiej jest stosować maseczkę ochronną. Każdy wykonany wdech powinien trwać około 1s. i powinien unieść klatkę jak w trakcie normalnego oddechu. Nie należy w wdmuchiwać większych ilości powietrza. Jeśli nie widzimy unoszenia się klatki, należy sprawdzić udrożnienie dróg oddechowych. Przerwa na wykonanie oddechów nie powinna być dłuższa niż 10s.

Po wykonaniu oddechów, przechodzimy do uciskania klatki piersiowej. Obecnie, ze względów bezpieczeństwa osoby prowadzącej RKO, odchodzi się od wykonywania oddechów ratowniczych bez maseczki zabezpieczającej. Można wykonywać same uciski bez przerw.
W momencie przyniesienia AED, druga osoba powinna włączyć urządzenie, podłączyć i przykleić elektrody zgodnie z instrukcją urządzenia. W tym momencie AED wyznacza cykle uciśnięć i wdechów. Podczas Analizy, co 2 minuty, powinniśmy zmienić osobę wykonującą uciśnięcia by jak najlepiej rozłożyć siły osób ratujących.

RKO możemy przerwać jedynie w przypadkach:

• przybycia służb ratowniczych i przejęcia działań;
• powrotu oznak krążenia (oddech, poruszanie się, kaszel, grymas bólu podczas uciskania);
• pojawienia się zagrożenia w bliskim otoczeniu prowadzenia akcji ratowniczej;
• wyczerpaniu sił osób ratujących.

DZIECI

U dzieci, przyczynami zatrzymania oddechu najczęściej jest choroba, uraz lub zadławienie. Należy zawsze przed przystąpieniem do RKO sprawdzić drogi oddechowe oraz jeżeli jest to możliwe spróbować je udrożnić co opisaliśmy we wcześniejszym artykule.

5 oddechów ratowniczych

Jeżeli dziecko nie oddycha, należy najpierw wykonać 5 oddechów ratowniczych. Udrażniamy drogi oddechowe poprzez odgięcie głowy do tyłu. Jeżeli dziecko jest małe, swoimi ustami obejmujemy usta i nos dziecka i wykonujemy wolne wdechy o mniejszej pojemności niż nasz normalny oddech. U starszych dzieci oddechy wykonujemy normalnie metodą usta - usta. Warto użyć maseczki ochronnej. Tu, podobnie jak u dorosłych, należy zatkać nozdrza palcami ręki trzymającej czoło. Po 5 oddechach ratowniczych należy przez max. 10 s. ocenić stan dziecka (powrót oddechu, kaszel, ruch) jeśli nie przyniesie to efektu, można rozważyć prawdopodobieństwo zadławienia i przejść do uciśnięć.

Uciśnięcia klatki piersiowej

U dzieci i niemowląt należy uciskać dolną połowę mostka, zwracając uwagę, by nie uciskać nadbrzusza. U niemowląt, uciśnięcia prowadzimy dwoma palcami jednej ręki. Należy usztywnić palec środkowy i palec wskazujący, ułożyć je 2 cm powyżej wyrostka mieczykowatego i wykonywać uciski. U dzieci klatkę uciskamy jedną lub dwoma rękoma, w zależności od wieku i wielkości dziecka. Głębokość uciśnięć powinna wynosić ok 1/3 wysokości klatki piersiowej. Częstotliwość uciśnięć to ok 110 - 120 / min. Ilość uciśnięć tak jak u dorosłych wynosi 30.

2 oddechy ratownicze

Po wykonaniu uciśnięć należy wykonać 2 oddechy ratownicze, stosując wytyczne jak w 5 oddechach ratowniczych. Po pierwszej minucie należy przerwać RKO i sprawdzić, czy stan dziecka nie uległ zmianie. W tym momencie należy wezwać ZRM, jeśli nie ma oznak krążenia (oddech, ruch, kaszel) Jeżeli nie mamy telefonu przy sobie, należy zabrać ze sobą dziecko idąc zadzwonić. Należy zminimalizować przerwę w prowadzeniu RKO. Po telefonie powracamy do naprzemiennego uciskania klatki i oddechów ratowniczych. Podobnie ja u dorosłych, działania możemy przerwać wyłącznie w przypadku:

• przybycia służb ratowniczych i przejęcia działań;
• powrotu oznak krążenia (oddech, poruszanie się, kaszel, grymas bólu podczas uciskania);
• pojawienia się zagrożenia w bliskim otoczeniu prowadzenia akcji ratowniczej;
• wyczerpaniu sił osób ratujących.

Autorzy: