Wybuch powstania styczniowego
22 stycznia 1863 roku
Nastroje powstańcze narastały od 1859 roku. Bezpośrednim powodem wybuchu powstania 22 stycznia 1863 roku była zapowiedziana „branka” – przymusowy pobór do armii rosyjskiej. W pierwszych dniach powstańcy uderzyli na rosyjskie garnizony w województwach: mazowieckim, podlaskim, augustowskim, płockim, lubelskim i sandomierskim. Powstanie rozwijało swój zasięg i skalę. Objęło całe Królestwo Polskie, znaczną część Litwy oraz Wołyń i trwało z dużą intensywnością ponad rok, a rozproszone oddziały walczyły aż do jesieni 1864 roku. Powstanie, ze względu na znaczną dysproporcję sił stron walczących, przybrało formę wojny partyzanckiej. Po jego upadku nastąpiły represje – konfiskata majątków, uwięzienie i zsyłka na Syberię.
| Autor tekstów: ppłk rez. dr Mirosław Pakuła, historyk wojskowości Muzeum Historyczne w Legionowie |
Autor Infografik: Robert Kowalewski Prezes Stowarzyszenia HDK Legion |
Współpraca: Wojskowy Instytut Wydawniczy Muzeum Wojska Polskiego |
|
Honorowy Patronat Kampanii "Niepodległą mamy we krwi" |
|
 |
 |
| Mariusz Błaszczak Minister Obrony Narodowej |
Łukasz Szumowski Minister Zdrowia |
